روایت پاییز، مریم میرزاخانی و رویداد نوزدهم

عصر روز پنجشنبه 19 ماه مهر سال 1397 قرارِ نوزدهم بود. نشست خوانش جستارهای پروژه‌ی مریم میرزاخانی در سالن بیهقی مرکز همایش‌های انصار میزبان شش نویسنده و چهار مهمان علاقه‌مند به دنیای کلمات و دانایی بود. نویسندگان محترم بنیاد آرنجینک که موفق شده بودند مصاحبه‌های ورودی و دوره‌ی آموزشی پروژه‌ی مریم میرزاخانی را با موفقیت پشت سر بگذارند جستارهای پایان دوره‌ی خود را با دو موضوع سن و ایرانی موفق در جلسه قرائت کردند و بازخوردهای دیگر نویسندگان، شورای داوری بنیاد و مهمانان گرامی را در فضایی صمیمی دریافت کردند.

مریم میرزاخانی هم‌میهن ما بود. او توسعه فردی را به حد اعلا رسانید و آنقدر رشد کرد که ملکه‌ی ریاضی جهان نام گرفت. او در پیشرفت شغلی یک الگو بود و هست. او برای خلاقیت‌ش مرزی قائل نبود.

در دنیای شتاب و نماندن‌ها، نسل نوجوان و جوان پس از ما خالی هستند از تفکر اگر امروز ما جدای از بسیاری از شبکه‌های اجتماعی که بی‌خردی را جلو می‌برند به آن‌ها فکر نکنیم و برای آن‌ها، امروز و فردایشان، خوراک فکری خوب و محتوای ارزشمند تولید نکنیم. آن‌ها نیاز دارند کمی مکث کنند و کمی بیشتر به مسیرهای رشد فردی، توسعه شغلی و گسترش خلاقیت بیاندیشند.

پروژه‌ی مریم میرزاخانی می‌خواهد این ایرانیان ناب در کسب و کارهای بزرگ، دانشگاه‌های برتر و پایگاه‌های علمی را از تاریکخانه‌ تاریخ معاصر بیرون بیاورد و نوری شفاف بر آن‌ها بتاباند. جُستارهای پروژه‌ی مریم میرزاخانی روایت‌گر موفقیت در کلاس جهانی هستند.

فرم روایی جُستار همان است که می‌تواند ارتباط ما با نسل‌های آینده را برقرار کند. ما برای تولید محتوا در پروژه‌ی مریم میرزاخانی به جُستار پناه برده‌ایم تا بکوشیم داستان‌های موفقیت و رسیدن را از زبانی قابل شناخت برای امروزیان و اهالی خوب آینده بازگو کنیم. یک آینده‌‌ی خوب به کلامی صادقانه از امروز مدیون است. یک آینده‌ی خوب امید می‌خواهد. او که می‌نویسد امیدوار است.