حقوق و درآمدم بیشتر شود یا هزینههای زندگی کاهش پیدا کنند؟ آرنجینک بررسی میکند.
نظرسنجی آرنجینک در مرداد و شهریور سال 1400 در شبکههای اجتماعی برگزار شد و نتایج جالبی حاصل شد. در نظرسنجی پرسیده بودیم اگر قرار بود انتخاب کنید، کدام را ترجیح میدادید؟
- حقوق بیشتری دریافت کنم.
- هزینههای زندگی کاهش پیدا کنند.
نتایج افکارسنجی و تحلیل آرنجینک بر دادهها را با هم میخوانیم.
روش و نتایج نظرسنجی
نظرسنجی افزایش حقوق و درآمد یا کاهش هزینهها در اواخر مرداد 1400 بر روی شبکههای اجتماعی زیر اجرا شد:
- لینکداین/ 7 روز
- اینستاگرام/ 1 روز
- سایت آرنجینک/ 7 روز
به منظور خالص سازی دادهها و افزایش دقت در نظرسنجی، افرادی که در بیش از یک بستر در نظرسنجی شرکت کردند فیلتر شدند و:
- اگر دارای نظرات مشابه در تکرار رای دادن بودند، گزینهی مورد نظر به عنوان یک رای برای آنان منظور شد،
- اگر دارای نظرات متضاد در تکرار رای دادن بودند، به کلی از پروسهی شمارش آرا حذف شدند.
در نهایت از مجموع 69 رای قابل قبول منحصر به فرد، 6 نفر یعنی 8.70% به گزینهی افزایش حقوق و درآمد و 63 رای یعنی 91.30% به گزینهی دوم یعنی کاهش هزینههای زندگی رای دادهاند.
آرزو یا برنامه؟ مساله این است.
تلخ یا چالش برانگیز، آنچه 91.30% از جمعیت این نظرسنجی «دوست دارند اتفاق بیافتد» آرزویی محض است. دنیا قرار بر کاهش هزینهها ندارد، حتی اگر «تسهیلگری» امکانات در دستور کار باشد. بیایید با یک مثال شروع کنیم؛ پنج سال پیش ما برای جابجایی درون شهری یا بین شهری امکانات متنوع تاکسیهای اینترنتی امروز را نداشتیم، یا حداقل اینطور گسترده نبودند، پس اکنون از آن روزها چند گام جلوتریم! اما آیا برای جابجایی داریم بیشتر هزینه میکنیم؟ بسیار بیشتر. این افزایش هزینه با نرخ تورم قابل پیشبینی چند سال آینده در آن سالها همخوانی دارد؟ به هیچ عنوان. سفارش یک غذا و تحویل آن درب منزل نیز همینطور. تهیهی مسکن، خرید خودرو، مسافرت، تحصیلات، درمان، مثال های دیگر را شما بگویید…
پس آنچه ترجیح میدهیم برنامهای قابل اتکا برای آینده نمیسازد، حداقل با واقعنگری بر روند طی شدهی گذشته. آنچه شاید به دردمان بخورد و کمی دلهرهی برقرار کردن تعادل بین افزایش حقوق و درآمد و کاهش هزینههای جاری را کاهش دهد، تمرکز بر مورد اول است. گزینهی سختتر.
ما چارهای جز هزینه نداریم!
هر چه هم کمتر مصرف کنیم، چه به امید پسانداز بیشتر چه برای کمتر قرار گرفتن در معرض مصرف گرایی و در نتیجه کمک بیشتر به توسعه پایدار و طبیعت و محیط زیست تا آنجا که از دست ما ساخته است، که خیلی هم عالیست و ما هم مثل شما فکر میکنیم، اما راه حل در طرف دیگر است. برای برونرفت از استرس و اضطراب زندگی، باید درآمد بیشتری داشته باشیم چون اساسا تنها نقش کوچکی از کاهش هزینهها بر عهدهی ماست. کاهش هزینهها امری بالادستی و متوجه حاکمیت است، که برخی کشورها آن را با شیبی ملایم و قابل درک، و برخی آن را به طرز غیر قابل باوری دیکته میکنند. و متاسفانه مفهوم «توسعه» و فزونی این شیب رابطهای مستقیم با هم دارند!
افزایش حقوق و درآمد؟ ماموریت ممکن!
اما برای افزایش حقوق و درآمد چه باید کرد؟ آرنجینک پیشنهاد میکند:
- روی توسعه فردی خودتان به عنوان یک فرد حرفهای حساب ویژهای باز کنید. مهارتهایی مثل پژوهش کارآمد، مطالعات داده و نگارش روایت آنها در مسیر داده تا بینش، زبانهای خارجه، گفتگوهای حساس، فرآیند حل مساله و تفکر انتقادی را بیاموزید.
- مهارتهای بنیادین شغلی که مشغول آن هستید یا دوست دارید به آن دست پیدا کنید را تمام و کمال بیاموزید. و به یاد داشته باشید که در این مسیر لازم است به چیزی ورای آنچه در دانشگاه میآموزید اتکا کنید.
- آیندهپژوهی کنید! بخش بزرگی از مطالعات خودتان را روی حرفهی خودتان متمرکز کنید و آنچه در شغل شما ممکن است اتفاق بیافتد را اعم از تغییرات در بخش تولیدکننده و مصرفکننده، یا ارائهدهنده خدمات و دریافتکننده، تعاریف، ابزار، پلتفرمها، و … به درستی پیشبینی کنید و خودتان را آماده کنید. در یک کلام، پرچمدار شغل خودتان باشید.
بهرحال زیستن در باشگاه حرفهایها آسان نیست.
برخی ایستگاههای هیجانانگیز یک مسیر شغلی در سایهی آرامش از درآمد کافی و آگاهی کافی از هزینههای جاری زندگی پدیدار میشوند. پس اگر چه کاهش هزینهها گزینهی جذابتری است، اما پویایی حاصل از افزایش مهارتها، کسب ریزتوانشها و توانمندتر شدن که میتواند شرایط شغلی بهتر و افزایش حقوق و درآمد را برای ما به همراه داشته باشد گزینهی در دسترستری است و تا حد خوبی ما خودمان روی آن تاثیرگزاریم.
کپی رایت تصویر معرفی مطلب برای man.energy است. تصویر این صفحه توسط Ernesto Velazquez عکاسی شده.
احسان گرجی
دیدگاه خود را ثبت کنید
در گفتگو ها شرکت کنید.