گزارش مختصری از جلسه سوم فوروم آینده پژوهی HR آرنجینک

سومین فوروم آینده پژوهی HR آرنجینک در نیمروز آخرین آدینه تیرماه 1399 با بررسی و تحلیل عدم قطعیت و تحمل ابهام در مدیریت منابع انسانی برگزار شد. 

جمعه، مورخ بیست و هفتم تیرماه یکهزار و سیصد و نود نه، ساعت دوازده ظهر، جلسه سوم آرنجینک با موضوع فوق‌الذکر، به مدیریت حمیدرضا افراش و با حضور

آقایان و خانم‌ها:

محسن عباسی، احسان گرجی و آزاده افراش بر بستر فضای مجازی تشکیل گردید.

عدم قطعیت و تحمل ابهام در مدیریت منابع انسانی

در ابتدا، حمیدرضا افراش ضمن اشاره به مقدمه‌ای راجع به احتمالات معلوم و نامعلوم و اینکه بر اساس پارادوکس السبرک، ذهن آدمی گرایش به احتمالات معلوم دارد تا احتمالات نامعلوم، به طرح پرسش‌های ذیل پرداخت:

الف) تفاوت میان ریسک و عدم قطعیت از منظر نظر شرکت‌کنندگان چیست؟

ب) کارآفرین واجد چه تعریفی است و مدیرحرفه‌ای به چه شخصی اطلاق می گردد؟

پ) در مدیریت ابهام، چه اقداماتی انجام می‌گیرد؟

ت) تاثیر هوش در تحمل عدم قطعیت و مدیریت ابهام چیست؟

ث) طراحی و اجرای استراتژی در بزنگاه عدم قطعیت چگونه باید باشد؟

در ادامه، حاضرین هریک به فراخر سوال، به طرح دیدگاه خود پرداخته و اینطور عنوان کردند که ریسک در حقیقت همان احتمال معلوم است در حالیکه عدم قطعیت، به احتمال نامعلوم اطلاق می‌گردد.

از نظر حضار، صاحبان کسب و کار بر دو دسته تقسیم می‌شوند، عده‌ای که بر استفاده از دستورالعمل‌های قطعی و مشخص اصرار دارند و کاهش ریسک، زیرا این افراد در برابر شرایط خود را مسوول می‌دانند و لاجرم پاسخگو، اما گروه دیگر بیشتر بر ادراک و شهود در برابر عدم قطعیت، استفاده از هوش و پذیرش ریسک متمایل هستند، گروه اول سعی در پذیرش حداقل تاثیر از محیط دارند در حالیکه گروه دوم در تلاشند تا بر محیط اثر گذاشته و آنرا مطابق میل و اراده خود شکل دهند، در نامگذاری این دو گروه میان شرکت‌کنندگان، اجماعی حاصل نشد، موضوعی که البته از اهمیت چندانی برخوردار نیست.

گرافیک گزارش هفته سوم فوروم آینده پژوهی HR آرنجینک - عدم قطعیت و تحمل ابهام در مدیریت منابع انسانی

با هم قوی‌تریم

در ادامه به تعریف هوش پرداخته شد، اینکه هوش میزان تطابق با شرایط و انعطاف در برابر آنست و آنکه در تشخیص عدم قطعیت از ریسک، تحمل اولی و پیش‌بینی دومی چه تاثیر بسزایی دارد.

در مورد مدیریت ابهام، شرکت‌کنندگان به استراتژی‌های متفاوت و کاربردی اشاره داشتند، استراتژی مرحله‌ای و پدیدآورنده که بر اساس ایجاد رابطه‌ای عاطفی بر مبنای صداقت با ذینفعان بنا نهاده شده تا کمک افراد را برانگیزد، استراتژی عدم اتکا تام بر یک روش، به بیانی عدم وانهادن همه تخم‌مرغ‌ها در یک سبد، استراتژی بر مبنای راه حل‌های مختلف و جدا از هم و …

ماحصل بحث در مورد شیوه‌های پرداخت به موضوع این بود که بتوان آثار جانبی نامعلوم ناشی از مدیریت، بهنگام عدم قطعیت و ابهام را به حداقل رساند ازیراکه مدیریت منابع در بزنگاه ابهام اهمیتی دوچندان می‌یابد. در خلال بحث، حضار به ذکر مثال‌هایی نیز از نحوه برخورد خود و دیگران با موارد اینچنینی پرداخته و گریزی به شیوه‌های نو و بدیع نمودند برای نمونه شیوه‌های جدید آموزش برخط (آنلاین) در زمان حاضر.

در انتها مقاله “رویکردهای جایگزین طراحی استراتژی در شرایط عدم قطعیت، رویکردهای تحلیلی- تطبیقی” نوشته آقای دکتر سید حمید خداد حسینی، آقای دکتر مجتبی لشکربلوکی و سرکار خانم فاطمه فرخی جهت مطالعه بیشتر حاضران، به اشتراک گذاشته شد.

حمیدرضا افراش،

مدیر هفته سوم از فوروم آینده پژوهی HR آرنجینک

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *